Vi veit ikkje kvar og når neste stein ramlar. Når ein ferdast på vegar som ligg langs ei fjellside er det alltid ei fare for at steinar rasar ned i vegen. Nokre strekningar er meir utsette enn andre, men eit ras kjem alltid overraskande. Og det kan vere sekund som er skilnad mellom liv og død
I Fjordenes Tidende kunne vi lese om Daniella Nygård som fekk ei 800 kilo tung steinblokk som dundra rett ned på bilen hennar.
– Brått small det noko enormt. Heile bilen rista. Eg fatta ikkje kva som skjedde. Bilen vart slengt til side. Det heile var som i ein skrekkfilm. Eg sat i setet med setebelte på. Eg var heldigvis ikkje skada, fortalde Daniella til Fjordenes Tidende.
Daniella (35) fekk livet i gåve da ei 800 kilo tung steinblokk knuste bilen ho køyrde: – Eg klemte barna mine då eg kom heim
Det er sterkt å lese om kor ufatteleg nær ein var ei katastrofe, og for ei påkjenning dette må vere dei som står oppe i det. Dagen etter var Daniella ute på vegen igjen i jobben i heimetenesta.
Det seier mykje om Daniella og folket som kvar dag må køyre langs dei rasfarlege vegane. Dei let seg ikkje stoppe, og køyrer vidare. Men vi skal ikkje finne oss i at rassikring av vegane våre blir nedprioritert.
Rasfarlege vegar er det mange av både i Kinn, Stad og Bremanger. Det er noko spesielt med folket som ferdast på rasfarlege vegar. Frykta er der heile tida, men kvar dag blir frykta trassa for å bringe fram varer og tenester og få samfunnet til å gå rundt.
Er ofte bekymra når tilsette i heimetenesta er ute og køyrer på smale, rasutsette vegar: – Eg er sjeleglad for at det gjekk godt
Kvar dag ferdast fleire av borna og ungdommane våre på rasfarlege vegar for å kome til skule og barnehage. Nokon tenker kanskje at rasfaren er prisen ein må betale for å bu i distrikta, men det kan vi ikkje akseptere.
Rassikring kostar, og er i konkurranse med andre samferdsleprosjekt. Nokon vil nok tenke at det viktigaste er å kome fortast mogleg fram. Då vil ein prioritere vegar med høg fartsgrense og ferjefri fjordkryssing. Vi meiner heller at ein først og fremst må gjere farlege vegar tryggare, og då spesielt trygge rasfarlege vegar. Ein kan nok ikkje sikre alt 100 %, men det er ei lang liste med tryggingstiltak som ein kan starte på.
Det viktigaste prioriteringa til vegeigarane er at alle kjem trygt fram, også om dei køyrer langs ein fjellvegg.
Steinsprang i morgentimene – melder merket steinen med refleksvekst