Dette lesarinnlegget er skrive av Sylvi Olsson.
Kjerringa mot straumen
Det var ein gong ei kjerring som ikkje var særleg interessert i straumprisar før ho fekk januarrekninga. Ho tok seg tid til å studere den og oppdaga at ho måtte betale 179 øre/kWh. Kjerringa var ikkje klokare enn at ho meinte at ho burde fått litt straumstøtte som regjering og storting hadde vedteke. Ho ringde straumselskapet og spurte kvar det vart av straumstøtta som var lova. Men det var nok ikkje så enkelt. Her vart ho utsett for både spot(t) og marknad, men fordi ho kunne lese, oppdaga ho etter kvart at det var lett for ei enkel kjerring å bli lurt.
Det var sjølvsagt ikkje prisen kjerringa skulle betale som bestemte om ho fekk straumstøtte. Nei då!
Det var prisen som straumselskapa skulle betale til Norpool, kven no det er, som bestemte det.
Ja vel, tenkte kjerringa, no var ho vorten supernysgjerrig, slik kjerringar ofte er: kor mykje fekk Norpool for straumen som eg måtte betale 179 øre for? Litt forsiktig våga kjerringa seg ut på nettet, og jammen fann ho ikkje ut at straumselskapa i hennar område hadde betalt 33 øre/kWh. Og ikkje nok med at kjerringa kunne lese. Ho kunne rekne også og fann ut at straumprisen hadde auka meir enn fem gongar på veg frå straumselskapet til henne, endå ho også hadde betalt nettleige og andre avgifter.
Då ringde kjerringa igjen og lurte på om dette kunne vere god åtferd frå straumselskapet si side. Dei skulda på småtrolla som vert kalla prognosar og analytikarar, og sa at dei hadde tatt feil. Kjerringa lurte på om det ikkje var rett at ho skulle få tilbake litt når ho og andre eigentleg hadde betalt for mykje. Men det var no ikkje så enkelt heller, sjølv om straumselskapet jobba hardt med saka.
No sit kjerringa og undrar seg på om ho skal utsetje seg for spot(t) eller om ho skal utsetje seg for ein variabel som eigentleg ikkje er ein variabel, men ganske konstant i periodar. Når ho grev seg ned der, gløymer ho nok at eigentleg burde ho løfte blikket og sjå at det er mange som blir forført og lurt inn i den ugjennomtrengelege straumskogen.
Kjerringa meiner at det er eit under at det går an å kommunisere ei støtteordning så dårleg at vanlege kjerringar ikkje forstår, og at straumselskapa nesten fritt kan skalte og valte med prisen på ei vare som alle kjerringar er så avhengige av.