«Treng ikkje dei eldre eit offentleg talerør, og har vi verkeleg fått stadfesta dette etter så kort tid?»

Styrk eldreombodet – ikkje legg ned!

Helse- og omsorgsminister Ingvild Kjerkol og regjeringa har bestemt seg for at vi ikkje lenger treng eit eldreråd. Det skjer berre to år etter at eit samrøystes storting oppretta tenesta, etter lengre tids sakn av eit ombod som kjempar for våre eldre. Kva signal sender ein med dette ut i samfunnet? Treng ikkje dei eldre eit offentleg talerør, og har vi verkeleg fått stadfesta dette etter så kort tid?

At regjeringa no avviklar ordninga av økonomiske årsaker reagerer naturleg nok eldreombod Bente Lund Jacobsen på. Ho seier ho forventar at eldreombodet held fram, og ber no om støtte i kampen for å styrke dei eldre sine rettar og påverknadsmoglegheiter. Arbeidet med å fremje interessene til eldre må trappast opp, ikkje ned. Eldreombodet trengst som vaktbikkje og trekkhund, seier ho.

Pasient- og brukarombodet vart i revidert budsjett i vår styrka med tre millionar kroner, og dette skal også kome dei eldre til gode, sa minister Kjerkol, og viste til at regjeringa må prioritere. Ho meinar at fleire av eldreombodet sine oppgåver vert dekte av andre ombod og instansar. Føreset då ministeren at alle eldre er pasientar? Har ikkje regjeringa fått med seg at befolkninga vert stadig eldre, nettopp fordi helsa er betre? Det er på sin plass å minne om at eldre er langt meir enn pasientar, så difor trengst eldreombodet for å arbeide på fleire samfunnsområde. Norge har ikkje andre organ som fremjar eldre sine interesser på tilsvarande måte, så det er uforståeleg at ein ikkje finn rom for å satse på dei som har bygd landet til den velferdsstaten vi har i dag.

Vi treng eit eige statleg organ som samla synleggjer dei eldre sine behov, og utfordringane dei møter i vårt moderne, digitale samfunn. Eldreombodslova seier at ombodet skal foreslå tiltak som kan styrke eldre sine interesser og løyse eller førebygge utfordringar i samfunnet. Er utfordringane allereie løyst, eller har vi berre så vidt kome i gong?

Når regjeringa no fjernar eldreombodet, så er det kanskje eit forvarsel om at ein ynskjer å fjerne barneombodet også? Er barna også skjerma av tilstrekkeleg med instansar i så fall? Er det slik at ein då tek dei eldste først, fordi denne gruppa protesterer mindre høglytt?

Vi står føre store demografiutfordringar dei komande åra. Det blir fleire eldre i samfunnet vårt, og vi treng nokon som går fremst i toget for å fremje dei eldre sine interesser. Om ikkje regjeringa har fått nok ut av intensjonane med å opprette eldreombodet, så ber vi om at dei i staden ser på korleis dei kan forbetre tenesta, i staden for å legge den ned. No har vi endeleg har fått eit eldreombod på plass, og med det ein instans som kvar einaste dag talar viktige saker for dei eldre i samfunnet vårt. Og det treng vi meir av, ikkje mindre!